اساں شہر وسائے لوہے دے
اساں مار مکایا رُکھاں نُوں
ساڈے اک اک ساہ تے زنگ چڑھیا
ساہنوں بجری والا رنگ چڑھیا
اساں پھکے مارے سیمنٹ دے
اساں پیتے رج کے کیمیکل
ساڈی گل جہانوں وکھری گل
ساہنوں چھاں دی جیکر لوڑ پوے
اسیں پُل دے ہیٹھ کھلو جائیے
ساڈے چار چفیرے کھمبے نیں
ساڈے سِر تے جال نیں تاراں دے
ساہنوں لوڑ کوئی ناں پُھلاں دی
اسیں دھوئیں سُنگھیئے کاراں دے
جتھے پنچھی نغمے گاندے سی
اوتھے آرے اساں چلائے نیں
اسیں قاتل بن گئے فطرت دے
ساڈے ہتھ لہو نال رنگے نیں
ہاں ایسے لئی رب سچے نیں
ساڈے ساہ سُولی تے ٹنگے نیں
شاعر نامعلوم
